Afmæli með blómum í nóvember

Ég varð fertug þann 11. nóvember síðasta.
Ég hélt smá veislu. Þetta var frábær dagur. Það hafði verið rigning dagana á undan og dagana á eftir líka en þennan mánudag í nóvember var sólskin, logn og svolítið kalt. Takk allir fyrir að gera þennan dag svona ljúfan og eftirmynnilegan.
En það sem ég vildi skrifa um í þessu samhengi er hverning er hægt að halda veislu með blómum í nóvember. Þetta verður framhaldssaga þar sem blómin sem um er talað lifna við næsta vor.
En hér fyrir neðan sjáið þig boðskortið sem sumir fengu.
Tusend tak for en fantastisk dag.

-

Ég bað gesti sem sé að koma með haustlauka. Sem eru fyrir þá sem það ekki vita blómalaukar eins og túlipanalaukar, páskaliljulaukar, krókusarlaukar  og fl. sem er sett niður að hausti áður en frýs að ráði og svo að vorinu springur allt út eins og brjálað.   Margir af gestum komu með haustlauka og svo voru nokkrir sem hjálpuðu mér að setja þá niður áður en myrkrið skall á. Ég hafði grafið mjóan skurð í lóðina fyrir framan húsið upp við hekkið. Ég fékk marga mismunadi lauka og myndirnar hér fyrir sína sitt lítið að hverju.  Það voru settir niður svolítð af hvítlauk þar fyrir utan þar sem sem þetta er líka fín tími fyrir að setja hann niður.

Þetta var rosa gaman og hressandi að fara aðeins út og leika sér í moldinni

Ég þakka líka fyrir hvað laukarnir eru ótrúlega vel valdir með natni.

Tusend tak for utrolig godt valgte efterårsløg og alle de ander pæne gaver!

Svo koma nokkrar myndir af veitingunum

Húsdýrahald: kannski í þéttbýli

Ég fór að hugsa um dýrahald, líklega út af því að við erum búnar að fá kanínur inn á heimilið. Ég er að hluta til alin upp í sveit á bóndabænum Hrísdal á Snæfellsnesi þar sem afi og amma bjuggu. Svo hef ég verið mikið út í sveit hjá öðrum ættingjum mínum í æsku.  Í Hrísdal voru kindur, hænur, kýr, hestar , hundar og kettir. Svo voru reyndar Úrsúla frænka með angórakannínur á tímabili eftir að amma og afi hættu að búa. Ég tel mig hafa frekar afslappað viðhorf til dýra og frekar heilbrigt miðað við marga borgarbúa sem aldrei hafa búið í sveit. Það sem ég var að pæla í var reyndar það að vera sjálfum sér nógur um afurðir dýranna hvort sem það er kjöt, mjólk eða egg. Ég væri í raun löngu komin með hænur ef ég hefði ákveðið að gefa mér tíma í það. Ég þekki til fólks hér í nágrenninu sem gerir það og gengur vel. Svo hef ég líka sérð fólk hér með býflugur í bakgarðinum.  Það eru fleiri og fleiri sem gera þetta og líka á Íslandi meðal annar Hallur mágur minn býr á Akureyri og kona sem ég þekki í Keflavík
sjá linka hér :http://skritin.is/category/kalgardurinn/ og http://www.dv.is/frettir/2010/10/11/geitin-er-enn-i-skodun/
Ég fór líka að hugsa hvort ekki væri leyfilegt og hentugt að hafa míníbúskap í hesthúsahverfum. Þá mundi ég allt í einu að það gerði Hjörtur föðurbróðir minn á Helluvar með 20 -30 kindur sem hann svo fór með inn af Rauðnefstöðum eyðibýli sem gömull frænka átti að vorinu til að vera þar á fjalli. Ég veit ekki hverjsu aðgengilegt það er að gera svona almennt. En gaman væri að fleiri gætu gert svona og geri fólki eflaust gott að vera í tengslum við náttúrunn á þennan hátt. Pabbi borgaði líka lengi vel fjallskilagjald til Fljótshlíðar af þessum landskika eftir að hann og systkini hans erfðu landi eftir Mundu frænku.
Ég var reyndar í hjóltúr núna um helgina og þá sá ég helling af dýrum sem fólk hér í útjarði Kaupmannahafnar var með. Meðal annars þessar hænur.